Gelezen en goed bevonden: De dwerg in het bordeel

Het cliché dat een bibliothecaris alle boeken heeft gelezen klopt helaas niet. Maar natuurlijk lees ik wel vaak en graag een boek. En liefst van al een goed boek. Nu valt er over smaak niet te twisten, maar als ik iets goed gelezen heb, wil ik het wel laten weten via deze blog.
Vandaag: De dwerg in het bordeel (Carl-Johan Vallgren).

De titel maakte mij nieuwsgierig. Maar na 10 pagina's dacht ik toch: dit is niet mijn ding. Maar na nog eens 20 pagina's was ik zo geboeid door het verhaal dat ik het hele boek heb uitgelezen. Waar gaat het boek over? In 1813 worden in een bordeel in Königsberg kort na elkaar de doofstomme dwerg Hercule en de beeldschone Henriëtte geboren. Hercule blijkt een 'duivelskind' te zijn; hij beschikt over bijzondere gaven. Zo kan hij zich toegang verschaffen tot de ziel van mensen, hij reist hun innerlijk binnen en spreekt in gedachten tot hen. De kinderen groeien samen op in het bordeel en zijn verknocht aan elkaar. Als ze beiden 10 jaar zijn, verliest het meisje haar maagdelijkheid en wordt ontvoerd. Het bordeel wordt gesloten en Hercule wordt in een kerker opgesloten waar hij zeven jaar verblijft. Een jezuïet ontfermt zich over de dwerg en dat is het begin van een wonderlijk leven waarin Hercule over de wereld trekt met slechts een doel voor ogen: zijn geliefde Henriëtte vinden.

De auteur, Carl-Johan Vallgren (1964) ontving voor deze in 2002 verschenen roman de prestigieuze Augustusprijs. Het boek wordt beschouwd als de beste literaire Zweedse roman van 2002.