Gelezen en goed bevonden: Menes (Marc Reugebrink)

Het cliché dat een bibliothecaris alle boeken heeft gelezen klopt helaas niet. Maar natuurlijk lees ik wel vaak en graag een boek. En liefst van al een goed boek. Nu valt er over smaak niet te twisten, maar als ik iets goed gelezen heb, wil ik het wel laten weten via deze blog.
Vandaag: Menens van Marc Reugebrink.

Waar gaat het over? Pal na de geboorte van zijn dochter besluit Leon Hersig dat hij alles in de wereld radicaal anders moet doen. Hij wil de ballast van zijn verleden van zich af werpen en een symbolische daad stellen. Hij besluit met een vijftal linkse vrienden Douwes te ontvoeren, hoofdredacteur van een ochtendblad, een ‘kapitalistisch zwijn’, symbool van een verwerpelijk systeem. Als communiqués en foto’s niets uithalen en de wanhopige Douwes probeert te ontsnappen, komt Leon voor de vraag te staan of hij in staat is zijn gijzelaar en zichzelf te doden. Het boek is een psychologische ideeënroman van Gouden Uil winnaar (‘Het grote uitstel’, 2007), met veel flashbacks om te beschrijven hoe Leon kon evolueren van cum laude afgestudeerd links student rechten tot actief terrorist. Net als in vorig werk introduceert de auteur een antiheld, een meeloper met een zwak voor charismatische leiders, een eenzaam persoon die zoekt naar geluk en zingeving. De politieke en filosofische bespiegelingen geven het (spannende) verhaal een meerwaarde.

Dus: Ik vind "Menens" een heel goed boek, het voldoet helemaal aan mijn hoge verwachtingen die ik had na het lezen van "Het grote uitstel". Misschien omwille van de herkenbaarheid van het hoofdpersonage? : )