Na het lezen van dit boek was ik even ... sprakeloos. Wat een ontzettend mooi boek. Geschreven in een prachtige barokke taal. Zoals Tom Lanoye schrijft in het boek: als er voor iets 10 verschillende woorden zijn om het te beschrijven, waarom zou ik mij dan beperken tot één?
Waar gaat het boek over: Lanoye beschrijft de aftakeling van zijn markante moeder, wier taalvermogen na een beroerte is geminimaliseerd. Het boek gaat over zijn moeder en haar gruwelijke lot, daarmee ook over zijn familie, en ook en vooral over hemzelf. Daarnaast heeft het boek de pretentie ook over taal en literatuur te gaan. Lanoye put zich uit in mooischrijverij, bij vlagen is het boek briljant, steeds is het ontroerend.
Conclusie: "Sprakeloos" is een echte aanrader.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten